BASKI YILI: 2015
YAZAR: MİNE BAKİ
SAYFA SAYISI: 152
YAYINEVİ: EMRE YAYINLARI
|
"Seni mektupla da olsa öpmek büyük
şey" diyor Ahmed Arif. Bu yüzden naftalin kokulu mektuplar gönderdim
sana... Sevgilim, Kokun ne kadar da İstanbul... İçime çekerken seni esip
geçiyor içimde hatıralar. Dokunuşların dalgalanıyor yüreğimde. Umuttur,
gözlerinin ormanında koşmak delice, ve ellerinin beyazlığını gündüz
bilmek senin.. Sen yine de gözyaşlarını gece, hüznünü katran karası et
günlerime. Hiç şikayet etmem, Ve bilesin ben ne kadar özlersem o kadar
da aşık olurum sana hanım eli kokarken bahçelerde, bir bardak çayın
deminde özlemini solurken... Seni anlatırken yüreğimdeki İstanbul'a.
Diyorum ki;
Tadı damağımda kalsın istedim.
Her bir sayfa da bir hikaye gördüm.
Her bir mısra da bir yaşanmışlık buldum.
Taze yazarın kaleminde kendi aşklarımı gördüm. Kendimi bulduğum her cümlesinde yüzümde hafif bir tebessüm oluştu. Ben kendimi buldum diye çok daha sevdim. Ruhum yenilendi. Biraz da buruk bir hale girdim.
Son sayfalarını düşündüğüm kadar ağır ilerletemedim. Ama olsun tadı damağımda kaldı.
Velhasıl kelam, Naftalin Kokulu Mektuplar yüreğinde yaşanmışlığı olan herkese dokunacak bir kitap...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder