 |
|
R.J. Palacio Pegasus Yayınları Sayfa Sayısı: 336 2016 |
Kaderinde Sıradışı Olmak Varsa Sıradan Kalamazsın…
Merhaba, adım August. Size nasıl göründüğümü anlatmayacağım.
Aklınıza ne geliyorsa muhtemelen ondan daha kötü görünüyorumdur.
August (Auggie) Pullman yüzünde fiziksel bir bozuklukla doğduğu için, normal bir okula gidemiyordu… şimdiye kadar. Yakında Beecher Ortaokulu’nda beşinci sınıfa başlayacak ve ömrünüzde bir kere bile “yeni çocuk” olduysanız, bunun ne kadar zorlu olduğunu tahmin edebilirsiniz. Dondurma yemek ve Xbox’ında oyun oynamak gibi sıradan şeyleri seven Auggie aslında sadece sıradışı yüzü olan, sıradan bir çocuk. Peki, yeni sınıf arka¬daşlarını, görünüşünün ardında kendisinin de onlar gibi olduğuna ikna edebilecek mi?
Merhaba, adım August. Size nasıl göründüğümü anlatmayacağım.
Aklınıza ne geliyorsa muhtemelen ondan daha kötü görünüyorumdur.
August (Auggie) Pullman yüzünde fiziksel bir bozuklukla doğduğu için, normal bir okula gidemiyordu… şimdiye kadar. Yakında Beecher Ortaokulu’nda beşinci sınıfa başlayacak ve ömrünüzde bir kere bile “yeni çocuk” olduysanız, bunun ne kadar zorlu olduğunu tahmin edebilirsiniz. Dondurma yemek ve Xbox’ında oyun oynamak gibi sıradan şeyleri seven Auggie aslında sadece sıradışı yüzü olan, sıradan bir çocuk. Peki, yeni sınıf arka¬daşlarını, görünüşünün ardında kendisinin de onlar gibi olduğuna ikna edebilecek mi?
Kitapyurdu.com'dan alıntıdır.
---
Ortalarda bu kadar çok döndüğü için biraz önyargı ile okumaya başladım. Ama yazarın kaleminin duru ve akıcı olmasıyla bir baktım ki bir gün içerisinde sayfalar elimde tükendi. Normal de sürekli anlatıcının değişmesinden hoşlanmam ve adapte sorunu yaşarım ama bölümlerin farklı karakterler ağzından olmasını, yazarın kalemi sayesinde yadırgamadım. Kalemini ustaca konuşturmuş ve yer yer boğazımda düğümler oluştu bazen de kahkaha attırdı. Duygudan duyguya geçiş yaparken sürüklenip gittim.
Auggie, çok güzel ve özel bir karakter olarak kütüphanemdeki yerini aldı. Onunla öylesine bir bütün oldum ki bir an o başını kaldıramayan çocuk bendim. Kitabı bitirdiğimde ise 'Vay be kereta gözümün önünde büyüdü," diye mırıldandım. Auggie, oldum bazen de onun ablası ve babası ama kendime bu kitap da yer buldum.
Bay Browne'nin öğretilerinin her birinin altını çizmek istedim. Yazarın kaleminde bir duruluk var ama bir anda bir cümlesi ile nokta atışı yapıyor ve ben bunu çok sevdim.
Kitabın son sayfasına kadar takıldığım tek bir nokta ya da hoşlanmadığım bir kısım olmadı. Başından sonuna kadar sevdim ve etkilendim.
- Tanrı'dan doğmuş olan herkes dünyayı yener. (14)
- Haklı olmak ile nazik olmak arasında seçim yapmanız gerektiğinde nazik olmayı seçin. (57)
- Ortadan kaybolabileceğim küçücük bir şey arıyordum. İçine düşebileceğim bir delik istiyordum; beni yok edecek kara bir delik. (88)
