Kabasakal | siyahvedigerleri
Kabasakal, yeni bir hikaye aslında benim tekrar wattpad okuma sürecine girmem ile beraber yeni keşfettiğim bir hikaye oldu. Bir süredir kopuş halindeydim ve tamamlanan hikayenin finalinden birkaç gün önce keşfettim. Sonuna geldiğimde de keşke daha önce keşfetseydim dedim.
Yazarın ilk hikayesi olan Kabasakal, diğer wattpad hikayelerinin çoğunda olduğu gibi 'kötü çocuk' klişesinde değil. Aksine bu hikayedeki adamlar hiç de kötü çocuk değil. Kötü olanlarda var ama esas adamımızın bir seri katil olma potansiyeli yok. İsmi Efe olan bu adama haliyle aşık olmamak da elde değil. Efe'nin garip bir havası var. Normalde bu koruyucu ve kıskanç tipler beni boğsa da Efe bunların her birini dozunda ayarlayan mükemmel bir adam. Şimdi mükemmel dedik diye çok da kafanızda "kusursuz adam olur mu?" önyargısı oluşmasın kendisi sinirlendiğinde de oldukça sinir bozucu olabiliyor işte tipik erkekler gibi... Yani diyorum ki kendisinin de kusuru var. Ama tipik erkek hallerini atın bir kenara insan sürekli "Bir adam böyle sever mi?" diye soruyor. Güçlü bir adam aynı zamanda aşkı da oldukça güçlü.
Nefes ise hikayemizin ana karakteri ve kendi ağzından bize olayları anlatıyor. Nefes, bazen sinir bozucu olabiliyor. Özellikle bu kendi kafasında kurmasıyla insanı çileden çıkarıyor ama Nefes güçlü bir kadın. Bazen ne istediği konusunda şaşırsa da ne istediğini bilen bir kadın. Kimse mükemmel değildir haliyle Nefes de mükemmel değil. Süper bir gücü ya da hatasız bir yapısı yok ve esasen benim ilgimi çeken de bu oldu. Ne kendini dünya güzeli zannediyor ne de kendini sürekli ezip küçültüyor. Bazen bencil ve düşüncesizken bazen de çok kararlı ve aşık bir kadın. Çok güçlü yani her düşüşün bir kalkışı da vardır ve Nefes bunu becerebilen bir kadın. Kırgınlığını da yaralarını da içine hapsedebilen güçlü bir kadın var hikayede...
Bu iki ana karakter dışındaki karakterler ise ayrı bir dünya diyebilirim. Onları sevmemek elde değil. Genç yazarımız bu konuda oldukça eli bol davranmış ve her bir karakteri sevmemiz için sebep vermiş.Hikayenin kötü çocuğu için bile bazen üzüldüğüm oldu.
Bu hikayesinden önce yazma konusunda nasıl bir durumdaydı yazarımız bilmiyorum ama Kabasakal için şunu söyleyebilirim; her bir bölümde kat kat ilerleme gösteriyor. Finale geldiğinizde tekrar başa dönmek istiyorsunuz ve bunu sağlaması da oldukça büyük bir başarı diye düşünüyorum. Finale yaklaştıkça kalemi olgunlaşıyor ve olağanüstü güzel cümleler ile aşkın birkaç tonunu bize yaşatıyor. Kaleminin olgunlaşma sürecinde ise okuyucularına hiç bir zaman durağanlık yaşatmıyor. Haliyle sıkılarak devam etmeme gibi bir lüksünüz de olmuyor.
Ne yazık ki finaline yakın zamanlarda wattpad sıralamalarında üstlere çıktığı için haliyle geç keşfettim. Ama bu durumda genç yazarın devamında yazacağı hikayeyi beklememe sebep oldu. Aşk dolu, dostluğa dokunan, bazen hüzünlü bazen ise mizahı okuyucu ile buluşturan, samimi bir hikaye. Klişelerden sıkılanlar için güzel bir seçenek olabilir diye düşünüyorum.
- Senin hayallerine kıyamadığım için saçlarıma kıydım.
- Ellerin, sakallarıma çok yakışmıyor mu?
- Umut, bir yolun dönemecinde, var hızla koşarken, birden yetişen bir kurşunla yere serilivermekti.
- Sakallarına bulaşan bir tek benim rujum olsun istiyorum.
